Ceramika Pomorza Kaszubskiego
Bardzo oryginalny, choć nie posiadający wybitniejszych walorów dekoracyjnych, jest kaszubski motyw ,,gałązki bzu”, jak bywa nazywana forma ornamentu roślinnego z szerokimi liśćmi wypełnionymi masą kropek. Bezpośrednia, pełna rozmachu dekoracja malarska pokrywała dawne kafle kaszubskie, które znamy dziś, niestety, jedynie z nielicznych reprodukcji .Byłoby krzywdą dla ceramiki Pomorza Gdańskiego, gdyby pominąć jej kształt. Charakterystyczne są tu formy beczkowate, nieco rozszerzone u dołu i ostro, bez przejścia, łączące się z lejkowatym, szerokim zakończeniem u góry. Spotyka się tutaj też w niektórych odmianach formy nieco lżejsze, jednakże poprzednio wymienione, z którymi zetknęliśmy się już na Mazurach, są bardziej powszechne i dla tamtejszego terenu znamienne. Należy jeszcze dodać kilka słów o barwnych glazurach przedstawionej ceramiki. Bywa ona przeważnie brązowa, w tonach jaśniejszych lub ciemniejszych, co wzmacnia jeszcze powagę i masywność kształtu. Pod tym względem ceramice sekundują formy bardzo powszechnego ongiś na Pomorzu Gdańskim plecionkarstwa, szczególnie przysadzistych koszy na zboże, tak dalece różnych od kształtu tego sprzętu na północno-wschodnich terenach Polski. Rytmiczne efekty powierzchni tych koszy, podobnie jak wielu innych wytworów plecionkarskich, są tu urozmaicane przez stosowanie różnych technik (np. spiralnej lub żeberkowo-krzyżowej), a także kilku gatunków tworzywa (korzenie, wiklina, darte dębczaki, słoma), z których każdy daje inną fakturę i grubość splotu oraz inną barwę.
